Dubai

Na een vlucht van bijna 9 uur kwamen we aan op Dubai airport. Hier waren we al een keer eerder geweest toen we op vakantie naar Bali gingen en er een tussenstop hadden.Vanuit het vliegtuig raampje zagen we toen de stad en vroegen ons af hoe het in Dubai zou zijn en nu gingen we er echt heen.

Het was al half 12 in de avond en we hadden niks meer gehoord van de engelse familie waar we wilden verblijven. En wij dachten, nou als we niks horen meer boeken we toch gewoon een hotel via onze telefoon als we aankomen op de luchthaven. De meeste moderne luchthavens hebben gratis wifi, maar de superdeluxe luchthaven van Dubai heeft een waardeloze supertrage wifi verbinding waar je maar een half uur gebruik van kan maken. Maar voordat je een pagina geladen hebt ben je al 5 minuten verder of ligt ineens de verbinding er uit.

We hadden het hotel gevonden wat we wilden boeken en via de app booking.com was de kamer inclusief ontbijt en een stuk goedkoper dan via het hotel zelf. We waren bezig met invullen van al onze gegevens, nog 1 druk op de knop en we hadden het hotel geboekt. En nou net op dat moment was het half uur voorbij! Grrr!!!! We waren al moe van de reis en chagrijnig van de slechte wifi verbinding en nu hebben we ook nog geen hotel kunnen boeken voor die prijs! We besloten om maar naar het hotel toe te gaan omdat we niet zeker wisten of het nou gelukt was met boeken of niet.
De paspoortcontrole en douane kwamen we soepeltjes door, geen controle van onze tassen. Aan de ene kant jammer want nu hebben we voor niks alle medicijnen opgestuurd maar aan de andere kant gelukkig want onze tassen zaten met al die extra kleding net zo goed ingepakt.
Met een mega luxe Lexus taxi raceden we naar het hotel wat ongeveer 25 minuten rijden was. Daar aangekomen bleek de boeking niet in het systeem te staan dus boekten we ter plaatse een kamer en volgens de man voor dezelfde prijs als op booking.com maar wel een grotere kamer want die andere (die we gezien hadden) waren vol. Pff we geloofden er niks van en gingen lekker moeilijk doen maar na een tijdje hadden we de strijd opgegeven. We waren moe en wilden slapen.
Aangekomen in de kamer keken we onze ogen uit, het leek wel een appartement. Er was een grote keuken met wasmachine, een woonkamer met aparte wc, eettafel, bank, tv en balkon. De slaapkamer was er naast, net zo groot als de woonkamer met mega groot bed, een tv en balkon. De badkamer had een bad, nog een wc en een telefoon (?).
Okee in verhouding tussen de prijs en grootte van de kamer, hadden we een koopje.

We hadden inmiddels een berichtje van de engelse familie, ze waren erg druk en hadden nog geen tijd om op ons verzoek te reageren maar als we nog wilden komen waren we welkom. Dus wij een berichtje terug sturen dat we wel wilden komen maarja we moesten het wel snel weten want om 12 uur moesten we besluiten of we ons verblijf in het hotel gingen verlengen of dat we gingen uitchecken. 5 minuten voor 12.. nog geen berichtje terug.. We wilden verlengen maar gunden ze het niet omdat ze zo raar deden bij het inchecken. Via booking.com vonden we een ander hotel op loopafstand.
Bepakt met de rugzak, kleine rugzak in de hand en een lange spijkerbroek aan, (Want het is niet gepast om met blote benen en schouders rond te lopen..) liepen we in +30 graden.
In de wijk waar we liepen was nog niet echt volgebouwd en waren kale stukken grond. Met die warmte erbij leek het wel alsof we in de woestijn liepen! Met ons richtingsgevoel en een screenshot van google maps kwamen we bij het hotel. Daar werden we vriendelijk ontvangen, onze tassen gingen op zo’n hotel karretje en kregen we als welkomstdrankje een koud sapje aangeboden. Zoo wat was dat lekker zeg, precies wat we nodig hadden!

Onze kamer was op verdieping nr. 13 en onze tassen werden daar heen gebracht. Wat een kamer weer zeg, niet zo groot als de vorige maar wel weer met een keuken, groot bed en een mooie badkamer. En mooi uitzicht over de skyline!
Bij het hotel zat ook een gratis shuttle naar de Mall of Emirates, waar de skibaan bij in zit en je kon met het busje naar het strand. We zijn eerst naar de Mall geweest en hebben daar wat rondgelopen en onze ogen uitgekeken naar alle winkels. Ook hebben we even bij de skibaan gekeken en besloten we om dat de volgende dag al te doen.
Opzich was dat wel een beetje gevaarlijk om dat aan het begin van de week te doen, want stel nou dat je je arm breekt.. Maar ook al was het niet onze eigen snowboard en met schoenen die voor geen meter zaten, we konden het nog steeds! En Karin ook met dr nieuwe kruisband! Het was wel even wennen hoor om ineens in -3 graden te lopen. Gelukkig waren we zelf zo slim om een trui mee te nemen want de belachelijke jas die we droegen had alleen knopen en niet eens een rits. Na 2 uurtjes boarden en lichtelijk onderkoeld geraakt zijn we er uit gegaan en hebben koffie en een warme chocomel gedronken in de Mall. Waar de temperatuur ook altijd op standje koelkast staat. We waren blij dat we weer naar buiten konden om op te warmen.

De volgende dag stond een woestijn safari op het programma. Eigenlijk wilden we een citytour doen maar omdat we een beetje kortdag dat geregeld hadden werd het eerst de woestijn safari en de volgende dag de citytour. En omdat het zo kortdag was moesten we naar hun toe komen om contant te betalen ipv online en konden we daarna mee op safari.
Met de metro gingen we er heen, betaalden en moesten nog iets van 3 uur wachten voordat we op safari gingen. We konden kiezen, of hier blijven wachten of terug naar het hotel gaan en daar opgehaald worden. We dachten we wachten wel hier, eten we wat en lopen dan nog wat rond, maar er was helemaal niks leuks in de buurt. Zaten we dan.. Te wachten en wachten.. En we werden ook nog eens te laat opgehaald door de jeep.
We moesten nog wat andere mensen ophalen en overstappen in een andere jeep, met een andere bestuurder. Een hindoestaanse jonge man, beetje een macho typje.

Over het algemeen bestaat de rijstijl in Dubai uit hard optrekken, hard rijden, hard en laat remmen, links en rechts inhalen, geen knipperlicht gebruiken, bumperkleven. Ze hebben niet voor niets een slechte reputatie mbt verkeersdoden. Wij begrijpen het helemaal, zeker na de safari met deze chauffeur. Het verkeer in Jakarta vinden we zelfs veilig vergeleken met Dubai.
Met de Dubai rijstijl maar dan nog een tikje erger gingen we met nog 4 andere toeristen, opweg naar de woestijn. Het was iets van 1.5 uur rijden, toen we de stad uitreden zag je al snel het landschap veranderen naar woestijn en zagen we ook mensen die daar in tenten wonen.

We gingen van de snelweg af en reden zo de woestijn in, een eindeloos gebied met rood/oranje heuvels. Wij dachten dat de woestijn een grote zandvlakte zou zijn met hele grote zandheuvels, maar hier zag het er wel wat anders uit. Ook mooi hoor!
Alleen jammer dat we niet de enige waren, overal zag je bandensporen en jeeps rondrijden. Vanaf dat we het zand ingingen, ging er bij de chauffeur ook een knop om.
Hij reed al als een idioot, maar nu ging hij helemaal los. Plankgas over de heuvels en scherpe onverwachte bochten sturen, schuin rijden alsof je bijna om gaat. Dit hoorde wel bij de tour hoor, maar zo’n achtbaan hadden we niet verwacht. Als de Australische gids van de jeeps op de Whitsundays dit zou zien zou hij spontaan een hartaanval krijgen denk ik. Wij zaten op de achterbank en er zaten nog 2 anderen achter ons en uit ervaring weten we dat dat echt de minst gunstige plek is.

In het begin was het nog wel grappig dat we zo de woestijn doorgingen, maar na een tijdje werden we er toch wel wagenziek van. Dus ik vroeg of hij wat rustiger aan kon doen, okee dat was goed. Phoe wat een opluchting.. Voor nog geen 30 seconden.. Want hij ging weer vrolijk verder. Later stootte een vrouw achterin haar hoofd keihard tegen het plafond en lag ook wagenziek op de bank. Dus weer gevraagd of hij rustig kon rijden, nouja dat was weer voor even.
Gelukkig gingen we stoppen om naar de zonsondergang te kijken en kon iedereen even bijkomen. In de folder stond dat je kon zandboarden, dat leek ons wel leuk! En wij dachten dat we dat konden doen tijdens deze stop. Maar bij navraag bleek het om een een of andere vage reden niet te kunnen. Grr.. Maar het buikdansen wat we gaan zien is echt heel goed zei hij. Ja en??
De achtbaan ging weer verder.. Opweg naar een ‘dorpje’ in de woestijn waar we zouden eten, drinken en kijken naar het ‘geweldige’ buikdansen en een vuurshow.
Daarna scheurden we weer verder door de woestijn en 1.5 uur terug naar Dubai. In de auto vroeg hij waar ons hotel was om afgezet te worden. En wij zeiden, Marmara in Al Barsha. Toen zei hij, nee dat kan niet dat is te ver weg. Maar het zit bij de prijs inbegrepen dus wij willen gewoon afgezet worden. Nee dat kan niet hield hij vol.
Daarna pleegde hij wat telefoontjes en zei hij, die man die ik belde zei waar jullie opgestapt zijn moet je ook weer uitstappen. Ja daaag, onzin! Wij worden nooit snel boos, maar dit zette ons de haren recht overeind, ook omdat we het een vreselijke vent vonden. Ons was verteld, toen we het kaartje kochten, dat we afgezet zouden worden bij ons hotel. Wij hadden het vermoeden dat hij geen zin had om helemaal daar heen te rijden, omdat het buiten het centrum ligt, en dat hij anderen probeerden te bellen om te horen dat het niet hoefde. Na hevige discussies met ons en tig onverstaanbare telefoontjes werden we uiteindelijk toch afgezet bij ons hotel. Alles bij elkaar maakte het dat het niet zo’n leuke dag was, maar we vonden het wel leuk om in de woestijn geweest te zijn! Weer een dingetje om af te kunnen vinken.

De citytour zou met dezelfde organisatie zijn, we waren erg benieuwd hoe dit geregeld zou zijn. Het was wel met een grote touringcar dus rijden als een idioot zal het niet echt worden.
Het was ook al weer de laatste dag in dit hotel, halverwege zouden we verhuizen naar een andere plek, bij iemand thuis die een kamer verhuurd. En dit was een appartement op Jumeirah palm eiland met uitzicht over het zwembad en de zee.
In 2004 was dit aangelegde eiland in de vorm van een palmboom af en zijn ze begonnen met bouwen. Ze zijn nog niet klaar maar wat er wel op staat zijn 2000 appartementen, 1500 villa’s, een aantal super dure hotels en een monorail van begin tot het einde van de palmboom. Op het einde van het eiland is zelfs een tunnel die de palmboom verbind met de ring die er omheen ligt en daar staat ook het mega grote Atlantis hotel met eigen waterpretpark en waar een kamer minstens 250 euro per nacht kost. Niks is te gek in Dubai!

Het appartement waar we verbleven was lekker veel goedkoper en had ook een mooi zwembad met een soort wildwater baan en uitzicht over zee. Je zag ook een stukje van een palmblad waar de luxe villa’s op gebouwd zijn en af en toe kwam er een mooie jacht voorbij gevaren.
En het appartement waar wij in zaten was ook niet verkeerd. Ze hadden 2 kamers die ze verhuurden met ramen van onder tot boven, ieder had een eigen badkamer en er was een gezamenlijke ruimte met een bank. Het gedeelte wat prive was, was een grote woonkamer met balkon, slaapkamer en keuken. De eigenaren waren engels/australisch en waren jammergenoeg een beetje vreemd. Dat we aankwamen was het hoi, hier is de kamer, dit zijn de regels, licht uit en voordeur op slot, en de woonkamer enzo is prive en als er wat is kan je het vragen. Oh en als ze vragen wie jullie zijn, dan zijn jullie vrienden of kennissen van ons. We hadden wel iets meer uitleg verwacht en een beetje interesse. Maargoed ook prima joh.
De kamer was gelukkig wel mooi en groot, ingericht met goedkope ikea meubels en plastic weggooi bestek en een bordje. Wij dachten, kunnen we mooi ons eigen ontbijt eten, havermout met melk uit de magnetron. Mja die was er niet en mochten we ook niet gebruiken.

Die middag stond de citytour op het programma. De monorail die op het eiland loopt is niet aangesloten op het metronetwerk dus moesten we met de taxi naar het begin van de tour. De taxi’s zijn gelukkig niet zo duur maar ze scheuren wel als een gek en sommige zijn norse arabische chauffeurs.
Bijna op tijd kwam de bus aangereden, het was zo’n engelse bus met het dak open. Wij gingen boven zitten om alles goed te kunnen zien en om beter foto’s te nemen.
Een hindoestaanse jongen, die vond dat hij humor had, vertelde onderweg wat over Dubai. Hij vertelde oa. dat Dubai 1.2 miljoen inwoners heeft en daarvan is 80% expat. Een nieuwe auto, bijv. Jeep Wrangler kost maar 19.000 euro en benzine is nog goedkoper dan water. Daardoor zie je overal grote dure auto’s rijden. Jaloers!

De eerst stop was bij het museum over Dubai, dit museum is in een fort wat het oudste gebouw is van Dubai. Daar kon je zien hoe ze vroeger leefden, voordat de olie ontdekt werd. In 1950 was het nog een stadje in de woestijn van 60.000 inwoners die in simpele huisjes leefden en verdienden met het vangen van vis, parels duiken, kamelenmelk en handelen in specerijen. Bij de grote rivier die 14 km Dubai inloopt is het centrum ontstaan.
In 1969 werd er olie ontdekt en geëxporteerd wat de levensstijl van Dubai veranderde tot een moderne stad zoals het nu is. En nog steeds groeit de stad als kool. Overal waar je kijkt zijn ze aan het bouwen aan een nieuw gebouw, de een nog groter en mooier dan de ander. Als je de foto’s ziet, kan je bijna op elke foto van de stad wel een hijskraan vinden. Al heb ik wel geprobeerd om ze uit beeld te krijgen.

In 2016 raakt de olie voorraad op en zal de manier van inkomen veranderen. Daarom heeft de huidige Sheikh bedacht om Dubai zo uniek mogelijk te maken en op de kaart te zetten zodat dat veel toeristen en investeerders trekt en ze voortaan daar van kunnen voortbestaan. Daardoor zie je de meest bizarre hotels en bouwen ze aan dorpen met bepaalde thema’s. Zo komt er een dorp wat een groot attractiepark zal worden met alle soorten attractie parken die je in Amerika tegenkomt. En om die redenen hebben ze ook het allerhoogste gebouw in de wereld gebouwd, Burj Kalifa, van maar liefst 828 meter hoog en 162 verdiepingen. Daarvoor was de Taipei 101 met 600 meter het hoogst.

Ze zijn ook bezig met het maken van een eilanden groep in de vorm van de wereld. Het zal bestaan uit 300 eilandjes met een eigen heli platform om thuis te kunnen komen. Of je kan natuurlijk ook een leuke jacht kopen.
Wij begrijpen er niks van.. Het palmeiland is nog niet eens helemaal af en de monorail kon vanwege geldgebrek niet aangesloten worden op het metronetwerk. En dan besluiten ze wel om nog allerlei extreme projecten, 2 palm eilanden en de wereld te bouwen.

Ze hebben wel grote verwachtingen van de toeristenstroom want ze zijn nu ook bezig met het bouwen van een mega luchthaven met maar liefst 5 landingsbanen. (en hopelijk betere wifi..) Misschien is het een idee om wat betaalbaars te bouwen voor de gewone vakantieganger, dan komen er vast veel meer toeristen. Want Dubai is best leuk! Het is altijd lekker weer, ligt aan zee en er is overal wel een zwembad te vinden. Alleen de inwoners zijn niet altijd even vriendelijk, beetje norse arabieren. Maarja die kom je niet zo veel tegen omdat de mensen die in de winkels, restaurants enz werken meestal Filipijnen zijn. In het begin hadden we wel zoiets van, huh zijn we Azie uit en dan nog zie je overal Aziaten. En af en toe een man in een witte jurk met witte of rood/witte doek op hun hoofd of een vrouw in burka.
Het rondje met de citytour bracht ons langs alle highlights en toen het donker begon te worden, werden de gebouwen letterlijk highlights met alle lampjes.

De volgende dag zijn we lekker bij het zwembad en het strand gebleven. We wilden nog wel graag naar de grootste mall, Dubai Mall, naar de (bijna) top van de Burj Kalifa en een ander gedeelte van Dubai, Marina, waar we nog niet geweest waren.

Behalve de vele winkels die je kan vinden in de Dubai Mall is er een mega groot aquarium waar je in kan duiken, is er een waterval en een ijsbaan met olympische afmeting. Ook is daar de toegang tot de Burj Kalifa, daar zouden we de laatste dag nog heen gaan.
Karin had nog ergens op internet gelezen dat je vlakbij het Atlantis hotel, aan het einde van het palmeiland, op het strand kon liggen. Voor de afwisseling met het strand voor de deur leek ons dat wel leuk. We gingen eerst naar een ander Mall om wat boodschappen te doen. Elke keer uit eten bij het zwembad werd wel een beetje te gek. En daarna gingen we naar het einde van het eiland. Bij het strand waren lekker bedjes met een parasol en een mooie bar waar je kon eten en drinken. Op internet stond ook dat je een bepaald bedrag moet betalen voor de bedjes maar dat je dat dan gebruikt om er eten en drinken van te kopen, dat leek ons wel wat. Maar toen we hoorden dat het 50 euro pp zou kosten, dachten we laat maar zitten! We liepen maar verder en wilden een beetje gluren bij het Atlantis hotel. Via het strand kwamen we bij het hotel en hun stuk strand en het zwembad, wat eigenlijk alleen toegankelijk is voor gasten. En zonder hun handdoek val je al snel op als niet gast.
We dachten misschien mogen we hier wel gewoon lunchen. Dus wij gingen zitten en al snel kwam er iemand aan, wat is jullie kamer nummer? Ehm die hebben we niet.. Maar we mochten gelukkig wel blijven zitten. Daarna kwam er een andere ober waar we een beetje een praatje mee maakte. Vaak als je zegt dat je uit Nederland komt lijkt het wel alsof ze soort van tegen je op kijken, want daar mag je legaal wiet roken en zijn er goeie voetballers. We dachten misschien kan hij wel een handdoek voor ons regelen en kunnen we ongemerkt bij het zwembad en het strand zitten. Met een onschuldige blik vroegen we of we misschien gebruik mochten maken van het zwembad? Hij zei, nou voor jullie ga ik kijken wat ik voor jullie kan doen. Later kwam hij terug, sorry het zwembad gaat niet lukken maar ik kan wel een bedje met parasol voor jullie regelen. (yes! gelukt)

Na de lunch werd ons bedje werd mooi opgemaakt met voor een ieder 2 grote handdoeken en de parasol werd netjes opgezet. Heerlijk! We hebben er gezeten totdat het fris werd, wat helaas al vrij vroeg is.. Uur of 4. En zijn daarna terug gegaan naar onze kamer. Nog 1 nachtje slapen en dan was het weer verhuizen voor 1 nacht naar een hotel, omdat de kamer niet langer beschikbaar was. Nou dat vonden we niet zo erg want we hadden het wel een beetje gezien hier. We kregen niet eens nieuwe handdoeken, nieuw plastic bestek en de prullenbakken puilden uit. De eigenaren hebben we amper nog gezien en dat we wilden vertrekken was er niemand te vinden terwijl de tv wel aan stond. De sleutel en de 2 pasjes hebben we maar bij de deur gelegd en moesten helaas een regel overtreden, want we konden de deur niet meer op slot doen. Nouja zoek het lekker uit, doeii!

In welk hotel we de laatste nacht zouden verblijven was niet zo’n moeilijke keus, het vorige hotel was zo goed bevallen dat we daar weer naar terug gingen. Toen we met de taxi aankwamen moest ik even geld wisselen in het hotel en toen ik binnen stapte herkenden ze me gelijk, dat was wel grappig. En als ‘vaste klant’ kregen we een upgrade. Van een studio, wat we de vorige keer hadden, gingen we naar een 1 bedroom kamer. Dat was dus nog groter dan de vorige! Nu hadden we een hele woonkamer erbij met eethoek en een tweede wc. En de slaapkamer is net zo groot als een hotel kamer in Nederland, waar je ook nog eens hetzelfde voor betaald. Dat vertelde ik aan de man die onze tassen weer kwam brengen en hij zei, we hebben een nog grotere kamer, dan heb je beneden de woonkamer met groot balkon en boven je slaapkamer. Wie weet krijgen we die wel als we nog een keer terug komen!

Op de dag dat we naar de volgende bestemming zouden vliegen, gingen we nog naar de Burj Kalifa. We zouden pas om half 8 in de avond vliegen dus hadden we nog de hele dag.
Met de taxi gingen we weer naar de Dubai Mall en binnen had je een hele entree, waar je het gebouw in kon. Onderweg waren er allerlei borden en tv’s met informatie over het ontstaan en de bouw van het grootste gebouw ter wereld. Hier even wat feitjes: start bouw 2004, na 4 jaar bouwen was het al het grootste gebouw op de wereld, opening 2010 en uiteindelijk 828 meter hoog, 162 verdiepingen, de vorm van bovenaf gezien is gebaseerd op een woestijnbloem, naast kantoren is er een groot hotel waarvan het interieur ontworpen is door Giorgio Armani. Er zijn iets van 108 appartementen die binnen 8 uur waren verkocht. En het heeft een lift die je met 42 km/u of 11 m/sec. in 30 seconden je van de begane grond naar de 142e verdieping brengt, wat open is voor toeristen. Ik was erg bang voor die lift, omdat ik bang was dat ik er misselijk van zou worden.
We stapten er in, de deuren gingen dicht en ik dacht ik voel niks we staan vast nog stil en worden elk moment afgeschoten. Er begon een hele lichtshow in de lift en de teller stond al op verdieping nummer 20. Dat was echt heel vreemd, je voelt helemaal geen beweging alleen aan je oren voel je het hoogte verschil. Even later stonden we dan ineens boven!
Jammergenoeg was het een beetje mistig en konden we niet heel ver kijken. Maar als je naar beneden keek, zag je wel hoe hoog je was, net als bij het opstijgen in een vliegtuig.
Je kon een rondje lopen en gelukkig was het aan de andere kant niet zo mistig en hadden we een mooi uitzicht over de stad. Met een hypermoderne verrekijker kon je kiezen of je live beeld wilde, overdag, nacht of hoe het vroeger was. Waar je op dat moment op richtte kreeg je dan in wat je gekozen had. En toen we voor vroeger kozen, zag je dat er op een kleine stad na alleen maar woestijn was. Dat was echt gek om je dat voor te stellen, met al die gebouwen die er nu staan en hele netwerken van wegen.

Na alles gezien te hebben gingen we weer met de lift naar beneden en liepen we langs nog wat informatie borden over het gebouw. We zagen ook een filmpje van een ramenwasser, die vertelde dat ze er 3 maanden over doen om het hele gebouw te wassen en als ze dan klaar zijn, is het weer tijd om opnieuw te beginnen.
We kwamen weer in de mall en wilden nog even kijken bij de waterval en de ijsbaan. Ook zochten we nog een sjaal want onze volgende bestemming is, Praag! Waar het maar 7 graden is.. Gelukkig hebben we een winterjas die we dan aankunnen en er dan eindelijk niet meer voor zorgt dat je rugtas bijna niet meer dicht kan..
Het is nog wel ruim 6 uur vliegen naar Praag maar daardoor zitten we dichterbij Nederland en hebben we geen tijdsverschil meer. En lijkt het alsof we al bijna thuis zijn!

Wij wensen jullie vanuit Praag hele fijne kerstdagen!! Hopelijk komt de blog voor het nieuwe jaar en anders wensen wij jullie alvast een heel gelukkig en gezond 2015!!