Byron Bay

Welcome to Byron Bay!

Na een 12 uur durende bus rit, van Sydney naar Byron Bay, komen we lichtelijk gebroken aan om 8 uur in de ochtend. Ondanks de lekkere stoelen en genoeg beenruimte hebben we amper geslapen.

Een beetje humeurig van de korte  nacht, krijgen we te horen bij het inchecken dat dat pas na 14:00 uur kan. De enige optie waar je kan gaan liggen, is het strand, dat is nog geen 300 meter lopen. Daar zijn we in onze lange broek en vest zo op het zand gaan liggen en voor een paar uur in slaap gevallen, totdat we wakker werden van de brandende zon.

Na het inchecken hebben we onze spullen op de kamer gedumpt en zijn we terug gegaan naar het strand en hebben we bijna alleen maar geslapen.

Onze kamer werd er een op de eerste verdieping naast de keuken en gezamelijke ruimte.

Bij binnenkomst bleken er al 2 mensen te ‘wonen’ in de 8 persoons kamer. Aan de zooi te zien waren deze mensen niet op reis maar woonden ze er al een tijdje.

Als je in de kamer stond kon je meegenieten van alle feestvierende groepen in de gang en gezamelijke ruimte. Met onze slaperige hoofden hadden we daar niet echt behoefte aan en toen de bewoonster van de kamer zonder enige ‘hallo’ binnen kwam waren we er klaar mee. We vroegen of er op een andere verdieping nog plek was, het liefst niet bij een van die groepen. Gelukkig was er op de tweede verdieping nog een kamer vrij, waar verder nog niemand was, heerlijk! Betalen voor een 8 persoonskamer en gewoon een prive kamer hebben!

Byron Bay is een klein dorpje, waar de tijd een beetje stil gestaan heeft. Onze eerste indruk was een hippie dorp waar iedereen dronken is, dreads in z’n haren heeft, op blote voeten loopt en vage kleren draagt of het zijn mensen die alleen maar met surfen bezig zijn.

Het is hier echt een surf dorp, daarom zijn wij er ook ;)

Na een lekkere rustige nacht waren we klaar voor onze eerste surfles. In Nederland en Fuerteventura hebben we al eens eerder gesurfd. Kijken of we het nog een beetje kunnen.

De dag dat we hier aankwamen en naar het strand gingen waren er hele mooie golven, maar de volgende dag, onze surfdag was de zee erg wild met hoge golven en een sterke stroming. Dit maakte het erg moeilijk en zwaar om te surfen en lopen in het water.

Die middag waren we bekaf, we hadden plannen om naar de vuurtoren te lopen die boven op een rots staat maar dat is er niet van gekomen. We hebben onze vorige blog afgemaakt en foto’s geupload. Wat heeeeel lang duurt met de duur betaalde wifi in het hostel...

Tijdens het surfen hadden we een engelse jongen leren kennen, waarmee we in de avond hadden afgesproken in zijn hostel, met nog wat vrienden.

Dat hostel was toch even beter dan die van ons, een zwembad, gratis fietsen, gratis bodyboards, gratis surfplanken. Bij ons moet je voor alles betalen. En alles is al zo duur hier. Jaja we zijn nog steeds echte nederlanders..

Boodschappen bij de Aldi, nog geen mandje vol. 22 dollar, omgerekend 18 euro.

2 pizza’s in een restaurant, 44 dollar, 30 euro. Sixpack bier, 17 dollar, ongeveer 13 euro. 2x koffie met taart, 25 dollar, 20 euro.

Die vrienden waar we mee zaten, engelsen, waren ook op reis maar moesten ook nog gaan werken omdat ze geen geld meer hadden om een ticket terug naar huis te kopen.

Dat vonden we niet heel vreemd, als je zag hoeveel drank die weg dronken! Met behulp van gekke kaartspelletjes, waarbij zo’n beetje bij elke kaart wel een slok drank hoorde.

Wij dronken op ons eigen tempo mee, maar die engelsen gingen achter elkaar door. Totdat er ineens 1 onvindbaar was en een ander amper nog op z’n benen kon staan.

Begeleid door een zingend, (liedje uit de Disney film, Frozen) stel engelsen, zijn we terug gebracht naar ons hostel.

De volgende ochtend zijn we door onze wekker heen geslapen en werden we toevallig wakker. We hadden nog maar een half uur voordat we bij de bushalte opgehaald werden voor onze tweede surfles. Gelukkig is het dorpje niet zo groot en na 3 straten oversteken zijn we er al. Alleen het oversteken is en blijft lastig, het verkeer rijdt hier aan de andere kant, links, waardoor je eerst naar rechts moet kijken ipv eerst links.

We zijn al een paar keer bijna aangereden omdat we de verkeerde kant op keken. En zelfs al heb je eerst rechts gekeken, je kan het niet laten om toch ook nog even links te kijken of er echt zeker weten niet een auto aankomt. Dat gaat zo tegen je gevoel in. Ook als je een kruispunt over gaat met de auto/bus heb je af en toe echt het idee dat je recht op een andere auto in rijdt. En op de snelweg heb je het gevoel dat je de hele tijd langzaam op de linkerbaan rijdt en je rechts aan het inhalen bent.

Het surfen ging goed, we gingen naar een ander strand en de zee was rustiger met goede golven. Allebei hebben we best lang op onze surfplank kunnen blijven staan! Helaas was dat alweer onze laatste les.

‘ s middags zijn we wel naar de vuurtoren gelopen, volgens de engelse jongens was dat 1,5 uur lopen. Klein detail, zij waren wel dronken toen.

Wij hebben er een uur over gedaan, met veel tussenstops om foto’s te maken en te genieten van het prachtige uitzicht! We hebben zelfs weer walvissen gezien!

Bayron Bay is gelukkig toch wel meer dan een hippie dorp.

Morgen vertrekken we naar Noosa, om naar Fraser Island te gaan en om zelf op het strand te rijden in een 4x4 jeep.

Volgens een jongen van een reisbureau is dit dorp leuker dan Byron Bay.

Wij zijn erg benieuwd en blij dat we met de jeeps op het strand rijden zonder overig verkeer of kruispunten.