Sydney

Sydney airport. Komen we zonder al te veel gedoe door de paspoortcontrole heen en langs de douane?

Bij de paspoortcontrole was het druk, ze deden een beetje gestrest, opschieten, maak allemaal rijen. Soms zijn er mensen waarvan het gezicht je op dat moment al niet aanstaat en toch ga ik (Karin) bij die vrouw in de rij staan. In het vliegtuig kregen we een document dat we moesten invullen over aan te geven goederen, wat je in Australie komt doen, hoe lang je blijft en wat voor werk je doet. Een ding had ik niet ingevuld omdat ik niet wist wat ze wilden weten, dus dat vertelde ik deze, met het verkeerde been uit bed gestapte, vrouw. Maar ze deed terug alsof ik dom was. Daarna zei ze iets onverstaanbaar over mijn paspoort en ik moest met iemand meelopen. Na 5 min wachten mocht ik doorlopen en konden we onze tassen halen. Ze kon mijn paspoort niet scannen, waarschijnlijk omdat hij nieuw is. Welkom in Sydney!

Bij de douane stond nog op een bord dat Border Security aan het filmen was, maar we hebben ze niet gezien. So we couldn’t do the groetjes ;)

Het leven als een backpacker begint al te wennen. Na het relaxte kleinschalige hostel van Singapore zijn we nu in een hostel met receptie, eigen reisbureau, bar/disco/ en 7 verdiepingen met kamers varierend van 2 tot 12 bedden. It’s huge! Oh by the way wij vonden het maar koud in Sydney de eerste dag, maar wel heerlijk die frisse lucht.

We slapen nu in een 8 persoonskamer die een stuk groter is, het heeft wel iets weg van een schoolkamp. Na het inchecken moesten we nog even wachten tot onze kamer vrij was, maar daarna konden we er eindelijk in, we waren best moe van de reis waarbij we weer een nacht hebben overgeslagen.

Op de kamer aangekomen was er maar 1 bed bezet, wat een geluk zo’n 8 persoonskamer met maar 3 mensen, lekker alle ruimte! Gezellig met een nice guy uit the States, Ken, die voor het eerst in een hostel slaapt en geen idee heeft van hoe het werkt en wat hij met z’n spullen moet doen.

We hebben even geslapen en zijn daarna naar de meeting geweest, waarbij er werd verteld wat je allemaal kan doen in Australie en dat kan je dan boeken bij het reisbureau.

Ons plan was om in 2 of 3 weken de oostkust af te reizen en onderweg wat leuke dingen te doen en zien. Maar na de meeting zijn we omgepraat en hebben we nu ongeveer een all inclusive pakket met lots of activities. (En een rib uit ons lijf) maar wel echt supergaaf en alles is door het hostel gepland en geboekt. Het enige wat we alleen hoefden te doen is betalen.. en het reisschema volgen. Betalen was even een dingetje, omdat de pinautomaat in het hostel het niet deed en de creditcard dat bedrag niet volledig aankon. De volgende dag was alles goed gekomen gelukkig.

Wat we oa. gaan doen: Walvissen spotten, Blue Mountains, surfen, Fraser Island, boottocht bij de Whitsunday, 4x4 rijden op het strand, nog een keer met een 4x4 op safari in een Glamping tent (de basic tenten waren volgeboekt ;) heel vervelend), koala’s knuffelen en daar in het park slapen, naar Darwin om in de ‘everglades’ te kanoen en onderweg gaan we nog naar some nice beaches!

We vliegen dan van Cairns naar Darwin en van Darwin naar Jakarta. En daartussen reizen we met de Greyhound bus. 

Mocht je al willen weten hoe het er uit ziet, voordat we foto’s plaatsen op de blog, kan je beter even googlen.

Oke weer even terug naar Sydney,

We zijn samen met onze roommate, Ken, naar de Harbour Bridge en the Opera House geweest. Was erg mooi om te zien, Sydney is echt een mooie stad! Je ziet de oude bouwstijl van gebouwen staan tussen de moderne gebouwen. Het is niet overvol met mensen en er is ook plaats voor mooie parken en bomen.

Vanaf de pilaar van de Harbour Bridge hadden we mooi uitzicht over de stad en andere delen die aan de overkant van het centrum liggen. De stad bestaat uit eilandjes en baaien en heel veel water. Erg mooi!

De volgende dag gingen we op zoek naar walvissen, die migreren naar het noorden voor gezinsuitbreiding en gaan daarna met hun kleintjes naar het zuiden om te eten.

Deze route loopt precies langs de oost en westkust van australie. Met een speedboot gingen we de haven uit en nog geen kilometer uit zee, zagen we de eerste walvis al. Wat was dat bijzonder om zo’n groot dier te zien zwemmen! Met volle vaart vaarden we er heen. De afspraak is om 100-200 meter van de dieren af  te varen, met de motor uit zodat ze er weinig last van hebben. Niet veel later was er al een andere walvis te zien en nog een en nog een aantal! Vaak zie je alleen de rug als ze aan de oppervlakte van het water komen, maar soms deden ze ook hun zij vin of staart uit het water. 2x hebben we gezien dat ze uit het water sprongen!

Die middag hebben we verder niet zo veel bijzonders gedaan. In de avond zijn we nog wel terug gegaan naar de Harbour Bridge en Opera House om foto’s in het donker te maken.

Onze laatste nacht in het hostel was er wel eentje om even aan jullie te vertellen. De kamer waar wij de eerste nacht met z’n 3en sliepen, werd de volgende dag uitgebreid met een oude man, lang haar en een vieze geur alsof hij normaal gesproken tussen de zwervers op straat sliep. De kamer rook al niet echt fris, omdat de vloerbedekking waarschijnlijk net zo oud was als het gebouw en er ook nog eens geen raam open kon..

We noemden hem the homeless guy (zwerver).

Later die dag kwamen er 2 aardige meiden van 18 jaar uit Zweden. Aan hun mega grote koffers te zien waren ze niet aan het backpacken, ze blijven t/m mei in Australie en gaan ook werken.

Toen we nog met z’n 3en waren hadden we lekker de ruimte en ieder wel z’n eigen plek met spullen. Met die meiden erbij leek het wel of er een bom ontploft was, niet normaal!

Zonder enige gene gooiden ze hun koffers en handbagage koffers open en voor we het wisten lagen er overal spullen en kleren. Wij vonden het wel lijken op de uitverkoop bij de H&M. Zelfs de plekjes die wij hadden waren ingenomen door hun spullen.

En als ze de deur uit gingen lag alles er ongeveer hetzelfde bij. Wij werden er niet echt blij van maarja verder waren ze wel heel aardig en grappig.

Die nacht, zoals elke avond, was er een feest in het hostel en kwamen ze laat terug. Alsof wij onzichtbaar waren, praatten en lachten ze hardop terwijl wij lagen te slapen. Gelukkig hield dat na een tijdje op. Maar om half 8 in de ochtend ging dat weer vrolijk door.

De homeless guy was er na een tijdje klaar mee en zei er wat van, waarop ze na wat gegiechel gelijk stil waren. Een paar uur later pakte de man z’n spullen en verdween. Ondanks dat we die meiden maar een beetje asociaal vonden, waren we blij dat ze die man de kamer uit hadden gekregen.

Later op de dag kwam er ook een Mexicaanse jongen bij, Eduardo, hij studeerde in Singapore en had nu een week vakantie. 2 dagen later zou een vriend van hem er ook bij komen.

In de avond was er weer feest, wij gingen niet heen omdat we nog tickets en bankzaken moesten regelen. Dat deden we in de ruimte op de eerste verdieping, boven de kelder waar er feest is. De muziek stond zo hard dat de vloer trilde en het leek alsof we er midden in zaten.

Om 2 uur stopte de muziek, maar wij zaten er nog  tot half 4. Ook nog even geskyped met thuis, was erg leuk!

Onze laatste nacht was de meest bijzondere. Ken kwam dronken terug van een Hawai feestje, nog gekleed in z’n zwemshort, zwembandjes en Hawai ketting was hij in de kamer op de grond in slaap gevallen. We zijn nog even gaan kijken of alles goed was, maar hij ademde nog. Wij vonden het wel prima, gingen weer verder slapen want we moesten vroeg op. (zoals elke dag..)

Kort daarna kwamen de 2 meiden terug, op ons verzoek deden ze zachtjes. En daarna waren ze ook weer weg. Ze hadden Ken nog niet gezien.

Een uur later kwamen ze weer terug en zagen Ken op de grond liggen, van de schrik begonnen ze te lachen en gillen. We zijn weer in slaap gevallen en werder later weer wakker van iemand die aan het spugen was. Karin dacht dat het Ken was en vroeg of alles Ok was. Er kwam niet echt een antwoord uit. Daarna werd er weer gespuugd maar we hadden geen zin om ervoor uit bed te gaan of iets.

De volgende dag spraken we Ken en vroegen of hij het was. Dat vonden we al vreemd omdat hij had verteld dat hij nooit spuugt van de drank. Hij was het dus ook niet.

Hij vertelde dat het Eduardo was die vanaf z’n stapelbed, naar beneden aan het spugen was. En voordat alles op de grond zou komen had hij er gauw een prullenbak ondergezet en is verder gaan slapen in z’n bed.

Alles bij elkaar was onze kamer net een real life soap, op de gebroken nachten na was het best leuk! Hopelijk wordt onze kamer in het volgende hostel net zo gezellig!

Voordat we de Greyhound bus namen om 19:00, zijn we nog naar de Blue Mountains geweest. Met een gids hebben we gewandeld langs de rotsen en watervallen en hij vertelde onderweg over de verschillende soorten bomen en dieren die er leven.

De Blue Mountains zijn vernoemd naar het blauwe gloed die boven de valleien en bergen hangt. De 92 verschillende soorten eucalyptusbomen scheiden iets van een olie af en door de hitte verdampt dat en ontstaat er een blauwe gloed. Very impressive

In het hostel konden we nog even douchen en eten en daarna moesten we al naar de bus,

12 uur rijden naar Bayron Bay, waar we 3 nachten blijven en 2 dagen gaan surfen!