Whitsunday Islands

Na 17 uur in de bus zitten kwamen we om half 10 in de ochtend aan in Airlie Beach.
Aan de naam te lezen zou je denken aan een mooie stad gelegen aan een supermooi strand. Het bleek toch anders te zijn dan wij dachten, het is een klein dorp met 1 hoofdstraat waar zo’n beetje alles te vinden is en er zijn grote havens waar de rijke mensen hun boot hebben liggen.

Wij dachten na de lange rit lekker op het strand te gaan liggen, maar na enige navraag waar het strand is kregen we als antwoord dat er een ‘Lagoon’ was. Is het zout of zoet water? Zoet. Ok. Kan je er snorkelen? Ja. Okee en zijn er dan ook vissen? Ehh haha nee!
Wat bleek, de Lagoon is een groot zwembad aan zee, wat echt goed lijkt op een echt strand inclusief zand en palmbomen. Dit is er omdat er bijna niet in zee wordt gezwommen vanwege de dodelijke/pijnlijke kwallen die er zwemmen. Ondanks alle waarschuwingen zijn er toch nog mensen die denken dat hun niks kan overkomen en gewoon daar gaan zwemmen. Nou wij durfden er alleen op een afstandje naar te kijken.
Zwemmen in de Lagoon was ook prima! Alleen na een paar uurtjes waren we goed doorgebakken van de zon en gingen we terug naar onze kamer, waar de airco het niet bleek te doen.

Het hostel complex zag er allemaal leuk een aardig uit, met losse huisjes en een zwembad die leeg was. Wij hadden een huisje voor 8 personen, toen we de deur open deden lag de vloer helemaal vol met opengemaakte mega koffers + inhoud en handbagage koffers waar je makkelijk een week mee weg kunt. We hoefden niet eens te vragen welke nationaliteit ze hadden, want dat kunnen we ondertussen wel raden. Engels.. en ongeveer 18-20 jaar oud. Met als enige doel feesten. Wij verbazen ons elke keer weer hoe die jongeren, voornamelijk meiden, aan geld zijn gekomen om na hun school voor een jaar naar Australie te gaan en elke dag te gaan feesten. En ook hoe ze dat durven?
Dat wij die leeftijd hadden, gingen wij wel helemaal naar Kroatie en Frankrijk met vriendinnen, voor 10 dagen!

Het dorp is dan ook gericht op uitgaan en heeft verder wat winkeltjes. Waar we op zoek gingen naar een nieuwe bikini en een nieuwe onderwater camera want de camera die we mee hadden, 3 weken oud, doet niks meer.. En die hadden we juist voor het snorkelen gekocht, wat we de volgende dagen zouden doen.

Die avond hadden we gevraagd voor een andere kamer, omdat het zo warm was in die kamer met zoveel mensen. ook werd je er bijna claustrofobisch, van al die spullen die op de grond lagen. En wij hadden allebei een bovenbed dus nergens ruimte om je eigen spullen neer te leggen of om even te zitten. Gelukkig konden we een andere kamer krijgen. Het huisje naast het vorige en die was helemaal leeg en lekker koel!

We hebben lekker op ons gemak onze tassen klaar gemaakt voor op de boot, je mocht maximaal 10 kilo bagage mee. En daarna hebben we lekker uitgeslapen, we hoefden pas om half 12 bij de boot te zijn. Meestal wordt je wel vroeg wakker want er is altijd wel iemand die voor 10 uur uit moet checken en daarvoor nog z’n hele backpack gaat reorganiseren. Of er gaat iemand op een tour waarvoor je meestal om 8 uur klaar moet zijn.

Aangekomen in de haven zagen we onze groep, nog 16 anderen, voornamelijk Engels een crew van 3 jongens en een catemaran motorboot. Die er best klein uitzag voor al deze mensen. Eenmaal aan boord kregen we alle veiligheidsinstructies en uitleg over de wc en douche. Daarna werden de kamers aangewezen en wij hadden lekker een prive kamer(tje). En sommigen hadden een 4 persoonskamer waarbij je over elkaar heen moet kruipen als je er uit wilt en de overigen sliepen in het gedeelte binnen waar je kon zitten, dat werd in de avond dan omgebouwd tot een groot 6 persoons bed. Waren wij toch even blij dat we geinvesteerd hadden in een prive kamer.

De eerste dag voeren we 3 uur naar de plaats van bestemming. Daar konden we snorkelen en als je je had opgegeven voor duiken ging je die dag ook duiken. Wij hadden ons opgegeven en waren als 3e groepje aan de beurt, daarvoor konden we mooi alvast gaan snorkelen. Om je te beschermen tegen de kwallen moesten we wel een wetsuit aan.
Met een klein bootje werden we naar het rif gevaren, omdat de grote boot daar niet kan/mag komen. En vanaf daar was het plons in het water, brr koud! Maar we zaten gelijk midden in het rif en de vissen kwamen naar ons toe gezwommen. Het was echt heel mooi en er waren ook heel veel vissen met mooie kleuren, kleine en ook best grote. De grootste die we gezien hadden was wel 70 cm lang en 30 cm dik.

Na een uurtje snorkelen werden we opgepikt door het bootje en klaargemaakt voor het scuba diven. Voor je het wist werd je omgehangen met gewichten en een soort opblaasbare bodywarmer met de duikfles, slangen om adem te halen en met meters.
Met het bootje werden we weer naar het rif gebracht en kregen we alle uitleg, waarna we begonnen met duiken. Dat ging in het begin best goed, we gingen steeds dieper ik denk maximaal 10 meter. Maar mijn (Sanne) oren begonnen zeer te doen en ik kon niet verder dan 4 meter diep. En bij Karin ging het een tijd best goed, totdat er water in dr duikbril kwam en na een paniek aanval niet meer verder wilde.
Even later gingen we weer terug met het bootje en konden we opwarmen met een kopje thee. Zo’n tijd in het water is best koud, ook in the Great Barrier Reef. Er was een lekker warme jacuzzi op het dek waar we lekker in konden opwarmen.

De boot ging weer verder tot het punt waar we zouden slapen, ergens in een inham waar het water wat rustiger zou zijn. Tijdens het varen was het af en toe goed vast houden aan de reling en gelukkig hadden we nog pilletjes tegen zeeziekte aangeschaft anders was ik allang van boord gesprongen denk ik.

Die avond was het lekker rustig op zee, om ons heen hoorden je de vissen uit het water springen. En bij de boot was blauw licht onderwater en daarin kon je de grote vissen (batfish) zien, soms ook dolfijnen maar die hebben zich niet laten zien.  

Om half 7 werden we wakker gemaakt door de motor die startte, ons bed lag letterlijk boven de motor. En we zouden vroeg vertrekken naar Whitehaven Beach, wat in de top 3 staat van meest gefotografeerde plaatsen in Australie. Op de andere plaatsen staat The Opera House en het Uluru gebergte.

Aangekomen op onze nieuwe bestemming werden we afgezet op een klein strandje en vanaf daar kwam je met een korte wandeling door het bos uit op een adembenemend natuurverschijnsel, Whitehaven Beach! Het is moeilijk te beschrijven, de foto’s spreken voor zich denk ik. De verschillende kleuren blauw die je ziet, veranderen elke keer omdat het eb en vloed wordt, dus geen een foto zal hetzelfde zijn.

Na tig foto’s gemaakt te hebben, gingen we naar het strand waar we op uitkeken. We waren wel toe aan een verfrissende duik, want het was echt warm.
Op het strand was het water net zo mooi en zo helder, het leek wel een zwembad. Alleen zwommen er hier wel vissen in, oa. een pijlstaartrog en kleine visjes.
Het zand was vergelijkbaar met het zand van Fraser Island, wit en het lijkt op badzout waarmee je lekker kan scrubben. Het bestaat voor 98% uit kwarts (in het engels silica), geen idee wat het precies is maar het schijnt heel uitzonderlijk te zijn.

Terug op de boot was het tijd voor de lunch en daarna gingen we weer naar een andere baai om te snorkelen. Voordat het donker werd zijn we weer verder gaan varen waar we op een eilandje zouden genieten van de zonsondergang.
Dit was ook de plek waar we zouden gaan slapen. Wij gingen er maar vroeg in want de schipper vertelde dat, als je vroeg op zou staan, je kon snorkelen met schildpadden! De vissen hadden we nu wel een beetje gezien, maar nog geen schildpad.
Dus stonden wij om half 7, half slapend in onze wetsuit met flippers en duikbril klaar om de schildpadden te zoeken. Vanaf de boot hadden we er al 2 gezien, die na 8 uur slapen onderwater, hun eerste hap adem nemen in de ochtend.
We zijn het hele stuk kris kras afgezwommen maar niet eens 1 schildpad gezien.. Later hoorden we van anderen dat ze een hele grote gezien hadden met snorkelen. Balen!

Na een douche van maximaal 2 minuten, waren we lekker opgefrist en hebben we buiten op het dek gezeten totdat we terug kwamen in de haven.

Die middag hebben we niet zo veel bijzonders gedaan. In het dorpje rondgehangen en illegaal wifi aftappen bij cafeetjes om de whatsapp berichtjes binnen te halen en te versturen.

De volgende dag stond er weer een busreis op het programma, naar Townsville waar we op de ferry stappen naar Magnetic Island.